چای بعد از افشره دومین نوشیدنی پرمصرف عالم است. چای از گیاه کاملیا سیننسیس (Camellia sinensis) تهیه میشود، ولیکن روشهای مختلف برداشت و پردازش، چایهای مختلفی را تولید میکند.
اکسیداسیون زمانی اتفاق میافتد که برگها برای مدت طولانی در معرض هوا قرار بگیرند. آنزیمها مواد شیمیایی موجود در برگها را تجزیه میکنند، رنگ قهوهای و بوی آشنا خود را تولید میکنند. درب مقابل، چای سبز از برگهایی تهیه میشود که اکسیده نشده اند.
اکسیداسیون ممکن است امتیازات غذایی را لولو چای سیاه ایجاد کند، فوایدی که در چای سبز وجود ندارد، از جمله کاهش خطر ابتلا به چندین سرطان، محافظت از قلب در برابر آترواسکلروز امتحان شدنی نگهبانی فشار خونابه سالم.
اگر برگ های چای کمی مرعوب ساختن معرض اکسیداسیون قرار بگیرند چای سبز به انگلیسی Green Tea سفرجل و بد وجود می آید که حاوی بالاترین مقادیر آنتی اکسیدان هستند. چای سبز مشتمل پلی فنل، کاتچین ها و انواع دیگر فلاونوئید ها می باشد.در ادامه این مطلب به تحقیق در مورد نوشیدن چایی می پردازیم. با ما همراه باشید.
در یک مطالعه در موشهای صحرایی نشانه اندوه داده شد که تئوفلاوینها در چای سیاه میتوانند میزان کلسترول خون را کاهش دهند و از این طریق باعث بهبود عملکرد قلب شوند.
چای سیاه محتوی گروه دیگری از آنتی اکسیدانها به عنوان فلاونوئیدها است که برای سلامت قلب مفید هستند. مصرف آنها برانگیخته شدن هیجان زده کردن طور منظم میتواند به کاهش بسیاری از عوامل خطر برای بیماریهای قلبی، از تمام فشار دم خوناب بالا، کلسترول بالا، افزایش سطح تری گلیسیرید و چاقی کمک کند.
در یک مطالعه نشان داده شد که مصرف منظم چای سیاه به صورت روزانه به طور قابل توجهی باعث کاهش ۳۶٪ تری گلیسیرید، کاهش میزان قند خونخواهی به میزان ۱۸٪ و کاهش میزان نسبت LDL (کلسترول بد) به HDL (کلسترول خوب) پلاسما به میزان ۱۷% میشود.
مصرف آنتی اکسیدانها می تواند به حذف رادیکالهای آزاد و کاهش گزند آنها ورودی بدن کمک کند که در نهایت ممکن است دادگاهی کردن کاهش خطر ابتلا به بسیاری از بیماریها بیانجامد. در واقع در طی فرآیندهای سوخت و سازی در بدن رادیکالهای آزاد خلق میشود.
رادیکالهای آزاد اتمهای ناپایداری هستند که از بهر پایدار کردن خودشان، از سلولهای دیگر الکترون میدزدند و به آنها آسیب میزنند که ممکن است این آسیب ها یه صورت زنجیره ای ادامه پیدا کنند ، و منجر به یک زنجیرهی واکنشهای شیمیایی مخرب شوند که میتواند با آسیب به سلول منجر قبول شدن تصویب شدن ابتلا به بیماری های مختلف از جمله سرطان شود.
هرچند برای اطمینان خودستایی کردن روشهای پیشگیری از سرطان به تحقیقات بیشتری نیاز است، اما برخی مطالعات نشان میدهند که آنتیاکسیدانهایی مثل پلیفنولها و ترکیباتی که جمان چای وجود دارند ممکن است تشجیع شدن پیشگیری ناسازی برخی انواع سرطانها کمک کند. در همین رابطه گفته میشود زنانی که بهطور منظم چای سیاه مینوشند کمتر از دیگران به سرطان تخمدان مبتلا میشوند.
براساس مطالعهی تحقیقاتی که در جزایر حاشیهی مدیترانه انجام شد، احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲ در ساکنین سالمند این مناطق که در یک بازهی زمانی طولانی بهطور متوسط روزانه یک و نیم فنجان چای سیاه نوشیده بودند، ۷۰ درصد کاهش یافته بود.
چای حاوی آنتیژنی بنام آلکیلآمین (alkylamine) است که پاسخهای ایمنی بدن را در موارد مختلف تقویت میکند. علاوه بر این چای مادهای بهنام تانن دارد که برای مبارزه با انواع ویروسها به بدن کمک میکند. بنابراین برای مقابله با آنفولانزا، مشکلات معده و مقابله با ویروسهایی که بدن معمولا در زندگی روزمره با آنها روبهرو میشود، مفید است.
بر خلاف دیگر نوشیدنیهای کافئیندار، که البته ملاک کافئینشان از چای بیشتر است، کافئین چای سیاه بدون آنکه تپش قلب را بالا ببرد، به افزایش گردش خون در مغز کمک میکند. چای دیجور متابولیسم و سیستم تنفسی را تحریک میکند و فعالیت قلب پروزن کلیهها را بهبود میبخشد.
مطالعات در ژاپن نشان داده که پلی فنل های موجود در انواع چای سیاه، سبز و سفید می تواند باعث سم زدایی از کبد شده و برای درمان کبد چرب مفید می باشد.
کلسترول خون
مطالعه اخیر لولو چین نشان داده که رژیم کم چرب عزیزکرده کنار مصرف چای سیاه، سبز و سفید باعث کاهش ۱۶ درصدی چربی و کلسترول ناپسند خون می شود.
مطالعات جدید نشان می دهد که کافئین موجود در چای سبز باعث تقویت حافظه شده و ممکن است خطر ابتلا به بیماری های آلزایمر و پارکینسون را کاهش دهد.
مصرف زیاد چای سیاه می تواند خطر سقط جنین و سندرم مرگ ناگهانی نوزاد را در زنان باردار افزایش دهد.
چای قره می تواند جذب آهن در بدن را کاهش دهد.
چای سبز برای افراد مبتلا به نارسایی کلیوی، ناخوشی کبدی و بیماری های قلبی ضرردار می باشد.
بی خوابی، دوار و ناراحتی هلا دستگاه گوارش از عوارض مصرف چای سفید هستند.